Hinduska poezja miłosna
O sercu udręczonym miłością
Ona

Serce! Chyba istnieją jakoweś sposoby
Na cierpienia poczęte z kochania?
Czyżbyś siły nie miało pokonać choroby
Tęskniąc za tym, co ciebie przegania?
Czemu, serce, ten człowiek tak z tobą się droczy?
Nie ma wcale litości nad nami.
Jeśli za nim pobiegniesz, to zabierz i oczy,
Żeby mi nie spłynęły ze łzami.
Krzywdziciela zapomnieć próbujesz daremno,
Choć on pierwszy poskąpił nam ciała!
Lecz wystarczy, by zjawił się nagle przede mną,
Abym jemu ten dług darowała.
Pozbądź się nieśmiałości lub miłość precz wyrzuć!
Dosyć mam ich wspólnego naporu.
Nie chcę gonić za takim, co zdążył się wyzuć
Z wszelkich uczuć i wszelkich pozorów.
Jeśli sobie mieszkanie w mym sercu wyznaczył,
Czemu szukam na prawo i lewo
I stopniowo usycham z tej wielkiej rozpaczy,
Jak przecięte piorunem wpół drzewo?

Przełożył Bohdan Gębarski

***PRZEKLINA SIĘ JĄ...  Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Przeklina się ją! Gardzi się nią w duszy!
Plunęłoby się jej w twarz — z pełnym prawem,
a równocześnie żal za nią gniew głuszy,
na dnie ubiegłe patrzysz okiem krwawem
i tej kobiecie, co dotknięciem plami,
proch byś zamiatał spoprzed nóg ustami!...

Wyznanie Zygmunt Różycki

Obłędem kwiatów dyszą noce parne,
Drżą szmernych liści upojne zawroty,
Na niebie zakwitł cud miesiąca złoty,
Zakwitły gwiazdy migotaniem gwarne.
O, rozpleć swoje włosy czarne,
Chcę ust pożaru! Miłosnej pieszczoty!
Niechaj mnie spalą ramion twych oploty,
Niech wszystką rozkosz z piersi twojej zgarnę!
Obejmij!... Przytul!... Duszne kwiatów wonie
Swą zdradną siecią serce mi owiły...
Kocham cię, słuchaj, kocham z całej siły!
Całe nam niebo tęczami zapłonie
I cała ziemia padnie nam w ramiona,
Bezmiarem pieszczot naszych przebudzona!

Usta i oczy. Bolesław Leśmian

Znam tyle twoich pieszczot! Lecz gdy dzień na zmroczu
Błyśnie gwiazdą, wspominam tę jedną - bez słów,
Co każe ci ustami szukać moich oczu...
Tak mnie zegnasz zazwyczaj, im powrócę znów.

Czemu właśnie w tej chwili, gdy odejść mi pora,
Pieścisz oczy, nim spojrzą w czar lasów i łąk?...
Bywa tak: świt się budzi od strony jeziora,
Nagląc nas do rozplotu snem zagrzanych rąk...

O szyby - jeszcze chłodne - uderza pozłotą
Nagły z nieba na ziemię świateł zlot i spust -
Usta twe - na mych oczach! Co chcesz tą pieszczotą
Powiedzieć? Mów - lecz zmyślnych nie odrywaj ust!

ABYM NIGDY NIE ZAPOMNIAŁA... Anna Wojdecka

Gdy nie ma serca - nic po rozumie..
rozpoznasz, po sygnale:
ten, kto najbliższych.. kochać nie umie..
to znaczy, kochać nie umie wcale..

Piszę te słowa, bym zawracała
w porę, bo czas ucieka..
i, abym nigdy nie zapomniała,
z jaką miłością, patrzeć na człowieka...

Wolne kochanie Franciszka Urszula Radziwiłłowa

Wolne prawo kochania — miłości ustawa,
Bo ta korzyść dla młodych nie grzech, lecz zabawa,
Ale wraz kochające trzeba zgoić razy,
Skoro rozum i honor wyda swe rozkazy.
Nie trzeba ni wymowy, ni dźwięku języka,
Kto o skrytych instynktach dowcipnie przenika.
Westchnienie, wzrok, zmieszanie, rumieniec na twarzy,
Milczenie nawet wyda, co się w sercu marzy.
Wszystko mówi w miłości, cichość sama zdradza,
Kogo w tajemne kluby mocno zwiąże władza.
Natura mi pozwala, miłość grzeszyć każe.
Prawo boskie zabrania, bo niebo urażę.
Jednemu z tych dwóch wierzyć koniecznie potrzeba,
Naturze lub też Bogu, więc tak proszę nieba
Niechaj swoją pomocą skraca w sercu burze,
Abym poszedł za boskim prawem w kontr naturze.
Natura miłość wodzi, grzeszyć każe gwałtem,
Niebo straszy i grozi wiecznej kary kształtem.
Komuż tu bardziej wierzyć? Ach, sroga ustawa,
Odmień, Boże, naturę lub tak straszne prawa.

Achmatowa Anna

I nawet nikt nie wyszedł
...I nawet nikt nie wyszedł
Z latarnią mi naprzeciw.
I weszłam w domu ciszę,
Gdy blady księżyc świecił.

Pod zielonym kloszem,
Z uśmiechem wymuszonym
Rzekł mi: "Kopciuszku, proszę,
Czemu masz głos zmieniony?"

W kominie gaśnie płomień,
Świerszcz ćwierka smętne trele.
Ktoś na pamiątkę po mnie
Wziął biały pantofelek.

I trzy goździki podał,
W bok odwracając oczy.
O, miłe mi dowody,
Gdzież schowam was tej nocy?

A sercu trudno wierzyć:
Nie minie czasu wiele -
On wszystkim zacznie mierzyć
Mój biały pantofelek.

tłum. Wanda Grodzieńska

Co kochać?
Bełza Władysław

Co masz kochać? pytasz dziecię,
Co dla serca jest drogiego?
Kochaj Boga, bo na świecie,
Nic nie stało się bez Niego.
Kochaj ojca, matkę twoją,
Módl się za nich codzień z rana,
Bo przy tobie oni stoją,
Niby straż od Boga dana.
Do Ojczyzny, po rodzinie,
Wzbudź najczystszy żar miłości:
Tuś się zrodził w tej krainie,
I tu złożysz swoje kości.
W czyjem sercu miłość tleje,
I nie toczy go zgnilizna,
W tego duszy wciąż jaśnieje:
Bóg, rodzina i ojczyzna!

Ostatnio edytowany przez Saga (2011-02-21 7:46:35)