Więc rzucaj Alicja Wysocka

nie będę pierwsza rzucała,
a niech cię zeżre sumienie
chyba by uschła mi ręka,
no proszę celuj kamieniem

tak ładnie się wystawiłam
na szafot i pośmiewisko,
przeklinam jutra, pojutrza
pal diabli reszta, niech wszystko

świadomość winy przepiszę
należnym ci testamentem
i w depozycie odłożę
na pewno biedny nie będziesz

odejdę bardzo spokojnie
jak ciche jest rozżalenie,
lecz obiecuję cię straszyć
do końca życia wspomnieniem

Modlitwa Liebert Jerzy

Czemuś mi, Panie, zabrał tamtych ust kochanie
I dałeś usta inne, pełne żądzy, za nie?
Czemu, jako ptak skrzydłem, serce bije trwogą
I znaleźć usta w ustach kochanie nie mogą?
I oczy, które winny być zwierciadłem grzechu,
W źrenicach moich topisz i w moim oddechu,
I jak ogniem przepalasz nimi duszy strunę,
Gdy po niej, tonąc w oczach, oczami przesunę.
Ty, któryś z serca mego czynił lutnię drżącą,
Z dźwięków zbudowała kościół z miłością gorącą,
Zabierz z tej lutni strunę, która drży nad wszystkie,
I oczy oczom oddaj, usta ustom czyste.

Ty

przychodzisz do mnie nocą
kiedy księżyc po niebie wędruje
gwiazdy migocą
Jesteś
twą bliskość czuję
wyrosła z mroku duszy
bólem karmiona
łzą roszona
skamieniałości dnia kruszysz
Moja
przyjaciółko wierna
płaszczem swym otulasz
serce skradasz
do siebie przytulasz
i spowiadasz
Ukochana
przychodzisz do mnie w gości?
nie... tyś częścią mnie...
Samotności...

Jestem wytworem marzeń
płynących po nieba lazurze.
Stworzonym wielkością pragnień,
w smutku chmurze.

Jestem rozpaczą jutra
budzonego promykiem jutrzenki.
Ubranym w klejnoty i futra
z miłosnej udręki ...

Jestem tęsknotą ukrytą
w głębinach duszy ranionej.
Dałaś mi kształty Feniksa
- nadziei spopielonej...

znalezione

Krajobraz

Niech mistrz wymaluje dla mej ukochanej
Krajobraz fantastyczny i zaczarowany...
Niech tam będą niebiosa jasne i błękitne,
Jak jej oczy...doliny, łąki aksamitne...

I świecąca się dróżki śród ustroni mglistych,
Złote wzgórza..Gaj, pełen piosenek jej srebrzystych
I niech będą blaski , jak jej wzrok palące,
Krople rosy jak łzy ...tęcze w łzach błyszczące

Lecz niech będą gtoty, głuche i tajemne,
Jak jej duszy....i przepaści ciemne...
I niech do chmur się skała skronią pnie lodową
Niedostępna , jak pierś jej... I o skałę ową

Niech się rozbija morze, wrzące , niezgłębione
jako miłość ma - wielkie- ciemne - i szalone !

ADAMOWICZ BOGUSłAW

Ostatnio edytowany przez House (2011-02-17 21:29:52)

Obawa Michaił Jurjewicz Lermontow

Miłości strzeż się: krótko trwa,
Marzeniem umysł twój rozgorze,
Zabije cię tęsknota twa
I nic zmartwychwstać nie pomoże.
A ukochana, pełna kras,
Być może, odda ci swą rękę,
Lecz przemknie rączy rumak - czas,
Rozłąki wiecznej wieszcząc mękę.
I biedak, drżący i bez sił,
Spojrzysz z fotelu czy z poduszki
Na wstrętne zmarszczki, siatkę żył
Dokuczającej ci staruszki.
I gdy w powodzi gorzkich skarg
Młodzieńcza przeszłość się zamarzy,
Przypomnisz sobie czerwień warg
I świeżość tej dziś zwiędłej twarzy.
Bez druha lepiej wlec swój los
I łacniej w śmierci iść podwoje
Niż o podwójny wciąż drżeć cios
I sercem trapić się o dwoje.

Noc

Przyjdziesz nocą. Zostaniesz do rana
I otulisz mnie lekko ramiony.
Ja ci powiem: o, moja nieznana.
Ty mi powiesz: o, mój wytęskniony.

Będziesz moja. Ustami się wpije
W wargi twoje, od nocnych róż krwawsze,
Obłąkany szał szczęścia przeżyję,
Ale umrze coś we mnie na zawsze.

Zacałuję się sobą! W pierścieni
Splot drgający zakłuje twe ciało,
I uśniemy rozkoszą zmęczeni
I niepomni, że wszystko się stało.

Obudzimy się. Ciężką nienawiść
W głuchych duszach bez słów poczujemy
Zło nam w oczach zaświeci, jak zawiść,
I jak głaz będzie smutek nasz niemy.

Ale nocą znów przyjdziesz. Do rana
Będziesz słodko mnie tulić ramiony.
Ja ci powiem: o, moja nieznana!
Ty mi powiesz: o, mój wytęskniony!

Lermontow Michaił Jurjewicz

Wyjaśnienie II Zuzanna Ginczanka

Żeby rzecz wyjaśnić wreszcie
tak czy owak, tak czy siak,
kiedy spytasz: Czy mnie kochasz?
powiem tobie: Nie i tak.

Powiem tobie po namyśle,
nie na oślep, byle jak,
Mówiąc - Nie - rzecz jasna skłamię,
by nie skłamać mówiąc Tak.

Mówiąc: Tak, zaś skłamię po to,
by nie skłamać mówiąc: Nie.
Mam nadzieję, że już teraz
nie zrozumiesz słów mych źle.

To mogło stać się w łatwy sposób,
w tym cały sęk i sprawa cała,
gdybyś mnie kochał; nic ponadto
lub gdybym ciebie nie kochała.