A teraz dla odmiany komedia. Z komediami i z ich polecaniem bywa ciê¿ko. Mamy ró¿ne poczucia humoru i w inny sposób odbieramy tego typu produkcje. "Nie Zadzieraj z Fryzjerem" do komedia z gatunku "g³upkowatych" - tak sam sobie ten rodzaj humoru okreœli³em...i choÌ zwykle nie bawi mnie taka amerykaùska g³upkowatoœÌ, przyznaÌ muszê, ¿e w tym przypadku ubawi³em siê setnie. Adam Sandler konsekwentnie rozwija swój talent aktorski i komediowy, i daje tego dowód w tym w³aœnie filmie. Partneruje mu niesamowity John Turturro w roli komicznego czarnego charakteru.
Polecam, choĂŚ nie oÂśmielam siĂŞ zapewniaĂŚ, Âże bĂŞdziecie rechotaĂŚ przez 1,5 godziny...rzecz gustu oczywiÂście

Kac Vegas



Kac Vegas to kolejna gÂłupkowata amerykaĂąska komedia, ktĂłrÂą chciaÂłem Wam poleciĂŚ. Dlaczego? Bo podczas gdy oglÂądajÂąc go zaÂśmiaÂłem siĂŞ tu i Ăłwdzie, to przy napisach koĂącowych leÂżaÂłem na podÂłodze rechotajÂąc wniebogÂłosy
Czy warto ten film obejrzeĂŚ? MyÂślĂŞ, Âże tak. Najlepiej przy drinku i zakÂąskach bo nie naleÂży spodziewaĂŚ siĂŞ zawiÂłej fabuÂły - Kac Vegas jest jednym z tych filmĂłw, ktĂłre zupeÂłnie nie wymagajÂą myÂślenia. Jedni uwaÂżajÂą to za wadĂŞ, inni za zaletĂŞ, a ja zgadzam siĂŞ z nimi wszystkimi
Serdecznie polecam bo koĂącĂłwka filmu to doskonaÂły trening miĂŞÂśni brzucha i twarzy

Zdobywca Oscara, Nicolas Cage oraz charyzmatyczny Ron Perlman w filmie reÂżysera, takich kultowych obrazĂłw jak „Kalifornia" i „60 sekund".

Epickie sceny bitewne w samym sercu brutalnego Âśredniowiecza.

Po latach zaciêtych walk dwaj wojownicy wracaj¹ do domu, gdzie zostaj¹ tylko zniszczenie, strach i g³ód. Starszyzna uznaje, ¿e winê za czarn¹ plagê, która ogarnê³a miasto, ponosi m³oda czarownica. Zapada decyzja, ¿e jedyn¹ szans¹ na przywrócenie ³adu jest wykonanie staro¿ytnego rytua³u, który wyplewi przekleùstwo z ich ziemi. Mê¿czyŸni musz¹ eskortowaÌ wiedŸmê do dalekiego klasztoru. W trakcie podró¿y zobacz¹ si³y tak z³e, ¿e nawet diabe³ nie móg³by ich powstrzymaÌ. By ocaliÌ nie tylko siebie, ale i ludzkoœÌ, rycerze musz¹ przejœÌ przez coœ gorszego ni¿ sam œrodek piek³a...

Nie wszystkie dusze bĂŞdÂą zbawione...
WyobraÂź sobie „KrĂłlestwo niebieskie", ktĂłre otworzyÂło wrota piekieÂł!

Kolejna moja propozycja to Kod nieÂśmiertelnoÂści (2011 Source Code)



PociÂąg. Obca kobieta, ktĂłra zachowuje siĂŞ, jakby znaÂła ciĂŞ pó³ Âżycia. Sean – imiĂŞ, ktĂłre nic ci nie mĂłwi, a ktĂłrym wszyscy siĂŞ do ciebie zwracajÂą. W lustrze twarz, ktĂłra nie jest twojÂą twarzÂą. Zanim zd¹¿ysz siĂŞ zorientowaĂŚ, mija 8 minut i Âświat eksploduje. Odzyskujesz swojÂą toÂżsamoœÌ, ale niewiele wiĂŞcej. Nie wiesz, gdzie jesteÂś i jak siĂŞ tu znalazÂłeÂś. PrzeÂżycia z pociÂągu okazujÂą siĂŞ cudzymi wspomnieniami, wspomnieniami osoby, ktĂłra juÂż nie Âżyje, zostaÂła zabita w zamachu terrorystycznym. Twoim zadaniem jest wracaĂŚ do tych wspomnieĂą raz za razem, by ustaliĂŚ toÂżsamoœÌ zamachowca. JeÂśli uczynisz to na czas, uratujesz Chicago przed katastrofÂą  nuklearnÂą. Nazywasz siĂŞ Colter Stevens i jesteÂś uczestnikiem eksperymentalnego, ÂściÂśle tajnego programu pod kryptonimem Kod nieÂśmiertelnoÂści.
"Kod nieÂśmiertelnoÂści" to rasowe kino SF, stawiajÂące kluczowe dla gatunku pytania. Pod wzglĂŞdem rozrywkowym film robi nieco mniejsze wraÂżenie. G³ównie za sprawÂą wtĂłrnoÂści niektĂłrych rozwiÂązaĂą fabularnych. WiĂŞcej w nim  podobieĂąstw do "12 maÂłp" i "Deja Vu" niÂż elementĂłw typowych dla unikalnego stylu reÂżysera jednak film okazaÂł siĂŞ satysfakcjonujÂącÂą rozrywkÂą.
Film obejrzaÂłam dwa razy i za kaÂżdym razem odkrywaÂłam coÂś nowego. Zobaczcie bo warto.

Jeden z moich ulubionych filmĂłw do ktĂłrych warto wracaĂŚ - Skazani na Shawshank
reÂżyseria i scenariusz:Frank Darabont, gatunek: Dramat, premiera: 16 kwietnia 1995 (Polska)

Jest wiele filmów, które potrafi¹ wywo³aÌ ciarki na plecach b¹dŸ sprawiÌ, ¿e serce zaczyna biÌ szybciej lub ¿e pierœ wype³nia g³êboki oddech. Znajdzie siê tak¿e kilka produkcji, które wycisn¹ z oczu ³zy, albo wywo³aj¹ szczery uœmiech na twarzy. Jeœli tak faktycznie jest, to jest to warte Twojej uwagi. Jednak tylko arcydzie³o posiada wszystkie te rzeczy. Takim arcydzie³em jest bez w¹tpienia film "Skazani na Shawshank", który widzia³am wiele razy i z ca³¹ pewnoœci¹ nie odmówiê sobie przyjemnoœci, by zobaczyÌ go ponownie. Jest to bowiem obraz oderwany od klimatu grozy i elementów nadprzyrodzonych, obraz który zosta³ zrozumiany przez widzów. Ludzie identyfikuj¹ siê z t¹ histori¹ jak z ma³o któr¹. Gdzieœ w g³êbi upatruj¹ w niej siebie, bowiem widz¹ cz³owieka, który walczy o swoj¹ wolnoœÌ, o prawdê i sprawiedliwoœÌ, która mimo i¿ t³amszona, zawsze zwyciê¿a, i chc¹ wierzyÌ, ¿e sami tak¿e tacy s¹.

Bez ani jednej zbêdnej sceny Darabont opowiada niezwyk³¹ historiê o przyjaŸni, która w wiêziennych arkanach prze¿y³a 20 lat. Re¿yser odnajduje w niej nutkê poetyckiej sprawiedliwoœci zaprowadzaj¹cej porz¹dek w œwiecie zdeprawowanym i zniszczonym.

Kiedy Andy zostaje skazany, sêdzia wydaj¹cy wyrok u¿ywa nader drastycznych s³ów "uderza mnie paùski brak skrupu³ów i lodowaty ch³ód". W takim psychicznym stanie Andy pozostaje nawet wtedy, kiedy wspó³wiêŸniowie gro¿¹ mu i przeœladuj¹ go. "Chcia³bym powiedzieÌ, ¿e walczy³ jak lew" powie Red, który dobrze wie, i¿ jego przyjaciel jest bity i gwa³cony przez innych wiêŸniów, w najbrutalniejszych scenach filmu. "Chcia³bym móc tak powiedzieÌ, ale wiêzienie to nie bajka" doda póŸniej. W wiêkszoœci Hollywoodzkich "bajkach" ludzie to herosi, którzy potrafi¹ siê obroniÌ. Jednak "Skazani na Shawshank" maj¹ na siebie inn¹ receptê. Dziêki nieœpiesznej i stonowanej narracji, Andy przybiera cechy samego filmu. Znosi wszystko to, co przyniesie mu los. Godzi siê z nim, ale nie daje siê zniszczyÌ. W koùcu jak siê oka¿e, los odwróci swój bieg i wynagrodzi Andy'emu jego pokorê. "Najzabawniejsze, ¿e na wolnoœci by³em prawym i uczciwym obywatelem. Wiêzienie zrobi³o ze mnie oszusta". Andy siê zmienia, ale to tylko przykrywka, bo cz³owieka niez³omnego nie mo¿na z³amaÌ, tak jak i zasady. Jego niez³omnoœÌ pozwala mu sprzeciwiaÌ siê wiêziennemu systemowi, co widaÌ w jednej ze scen, w której Andy puszcza poprzez gramofon na ca³e wiêzienie Mozarta. Dostaje miesi¹c w izolatce, ale czuje, ¿e da³ kolegom jak¹œ cz¹stkê duszy i nadziei.
Dialogi w filmie sÂą niczym muzyka Chopina dla uszu. Nie robiÂą z widza idioty, opisujÂąc to co i tak widzimy na ekranie, ÂżyjÂą wÂłasnym Âżyciem odsÂłaniajÂąc psychikĂŞ bohaterĂłw. OpisujÂą to, czego nie da siĂŞ ukazaĂŚ za pomocÂą obrazu. Zaliczam te monologi do najlepiej napisanych w historii.

Przyjrzyjmy siê aktorstwu. Tim Robbins wcielaj¹cy siê w postaÌ Andy'ego pomimo niezbyt wielkiego doœwiadczenia zagra³ rolê swojego ¿ycia. Jego bohater to postaÌ troszkê speszona, g³êboko prze¿ywaj¹ca to, co go spotyka. Prze¿ywa on, prze¿ywa i widz. To chyba najwiêksze osi¹gniêcie na jakie staÌ aktora. Oczywiœcie Morgan Freeman nie pozostaje w cieniu. Red w jego wykonaniu pokazuje, jak ¿ycie w wiêzieniu ukszta³towa³o jego psychikê. Trzyma jednak swój smutek na wodzy, nie daj¹c nic po sobie poznaÌ. StaÌ go nawet na ironiczne ¿arty "Jedyny winny w Shawshank".

"Skazani na Shawshank" to znakomicie opowiedziana historia z g³êbi¹ ukryt¹ w fabule i bohaterach, przepe³niona symbolik¹ i niesamowit¹ wyobraŸni¹. Dzie³o to dostarcza wiele inspiracji dla duszy i serca. Przypomina mi tak¿e, ¿e nie wa¿ne jak Ÿle jest, nie wolno porzucaÌ nadziei. Film Darabonta trwa 2 godziny i 20 minut, ale z Wami pozostanie ju¿ do koùca.

Dziœ wyj¹tkowo zamiast trajlera filmu zamieszczê teledysk z filmu do piosenki Emigrantów "Nawet tu". Niesamowite po³¹czenie, a film zapewne pamiêtacie.

Chicago reÂżyseria: Rob Marshall, scenariusz: Bill Condon, gatunek: KryminaÂł, Musical



Film Roba Marshalla odniós³ w roku 2002 niebywa³y sukces, pomimo ¿e zalicza siê do, wydawa³oby siê, zapomnianego ju¿ dzisiaj nurtu klasycznego musicalu (w ostatnich latach powsta³ jedynie "Moulin Rouge!" z rewelacyjn¹ Nicole Kidman). Ale obraz przekonuje nas, ¿e musical ci¹gle ¿yje i ma siê ca³kiem dobrze. "Chicago" to wspania³a opowieœÌ, pe³na intryg, zdrad i mi³oœci.
Film wywoÂłaÂł wiele kontrowersji i zapoczÂątkowaÂł falĂŞ polemik i dyskusji o zasadnoÂści uhonorowania obrazu przez AmerykaĂąskÂą AkademiĂŞ FilmowÂą. Pomimo to, rzecz jest naprawdĂŞ godna obejrzenia, choĂŚby w celu wyrobienia sobie wÂłasnego zdania.
Na szczegĂłlnÂą uwagĂŞ, jak w przypadku wszystkich musicali, zasÂługuje ÂścieÂżka dÂźwiĂŞkowa - wszystkie piosenki sÂą Âświetne, wprowadzajÂą nas w klimat musicali ze "zÂłotego okresu" lat 40. i 50., idealnie komponujÂą siĂŞ z caÂłoÂściÂą obrazu, wplatajÂą w akcjĂŞ, ktĂłra rozwija siĂŞ z kaÂżdym kolejnym wersem.

polecam film " Wyspa tajemnic" (Shutter Island) tak naprawdĂŞ do koĂąca nie wiadomo co jest prawdÂą a co urojeniem...